حسرت

من مانده ام و یک خاطره 

از تمام روز هایی که به اشتباه  زندگی کرده ام 

تمام راه هایی که تا نیمه رفته ام 

و تمام لذت هایی که نبردم ...

من مانده ام و حجم خالی یک احساس 

از جنس باران های پاییزی 

شبیه بغض های نیمه راه مانده ی تنهایی 

که خیال باریدن ندارند 

بر چهره ی زندگی من 

عشق هیچ چیز نبود 

جز شیدایی های بی حد و حسابم 

بر فرزانگی های مردی که رسالتش نه شعر بود و نه جنون 

من ماندم و

 حسرتی که هرشب از یک خاطره 

گزیده می شوم 

شیدا 92/8/16

پ ن : با هم نوایی بسطامی 

من ماندم تنهای تنها....