حس های ساده را دوست دارررم

همین دفترچه ی سیاه خاطراتم 

همین حس خوب نوشتن 

همین قهوه ای که به اندازه تنهایی ام تلخ مانده 

با همین ها عاشقی میکنم 

شیدا

آخر بازی

 

این روز ها هم می گذرند

همین روزهایی که سنگینی دقایقش

گستردگی غم بار یک زندگی ست

همین روز ها که اشک مهمان بی دعوت چشمانت است

و اهی که در پشت بغض های بی صدا

فریاد می شوند

 

دل آشوبه می گیرم

از نگفتن درد

از تظاهر به خوب بودن

خفه کردن احساس

از زود باوری همه ی ادم هایی که

خوب بودن حالمان را باور میکنند

 

یک جایی می رسد که همه چیز تمام می شود

و تو باید تمام گذشته ات را از خاطرت کنار بگذاری

تا دوباره آینده ی نیامده ت را بسازی

 

بازیگری شده ام  

که تمام سکانس هایم را بازی کرده ام بدون اینکه بدانم

چه نقشی داشته ام .....

 

شیدا

24/10/92

 

پ ن : میدونم این رورها هم میگدرذ فقط تاریخ بعضی روز ها هیچ وقت از خاطره ی گذشته ت پاک نمی شوند ......مثل بیست و چهارم دی ماه هزارو سیصدو نودو دو

....

چشم ها

در نگاهم نه اشتیاق را بخوان و نه انتطار را 

نه اشکی میریزم نه مویه میکنم 

بی تفاوتی نیز خاصیت چشم های شیدایی ست 

شیدا

92/10/10

بی خیال

و من هر روز 

با صدای تو بیدار میشوم 

با نگاه تو می بینم 

با دستان تو مینویسم 

و با قلبت شیدایی میکنم 

بیخیال تمام عقل ها که میگویند نیستی 

وقتی تو در من زندگی میکنی .... 


شیدا

92/10/10

پ ن : بی خیال تماااااااااااااااااااااام دنیاااااااااااااااااااا

بی خیال تو

بی خیال من 

بی خیال همه ی زندگی...

بی خیال 

بی خیال 

بی خیال...