دلدادگی

صبح به صبح

در کنار تنهاترین پنجره ای که  به خالی ترین کوچه باز می شود ,می ایستم

و به خیالی ترین خواب شبانه ام فکر می کنم

که تعبیر نا ممکنش را نه آمدن تو رقم خواهد زد

نه رفتن خیالت از ذهن پر خاطره ام

فکرش را هم نمی کنی

چگونه اینجا جای خالی بودنت را

حضور تمام خوا ب ها و خیال ها

حضور تمام پنجر ه ها و کوچه ها

حضور تمام صبح های بهاری

پــــــــــــر کرده است

بگذار بگویم

برای زندگی

یکبار دلدادگی کافیست ...

شیدا

93/2/31

دلتنگی

به زندگی دست می کشم

به دکمه ها، به لباس ها

و تو را در تاریکی جستجو می کنم

یکی یکی رویاهایم را به خاطر می آورم

احساس می کنم با زندگی کنار آمده ام

به خاطر تو می خواهم در سرمای زیادی بایستم

سرم را از هر کجای مرگ که باشد

بیرون می آورم

و به تو خیره می شوم

"زنده یاد غلامرضا بروسان"

پ ن : گاهی وقت ها اینقدر پر دلتنگی و غصه می شم  که نوشتن هم دیگه آرومم نمیکنه ...

شیدا

93/2/23

قلب زخمی

بگذار تا بار دیگر بر تو بتابد 

                                        نوری از روشنایی عشق 

بگذار تا دگرباره گرم شوی 

                                       از شعله ی سوزان عاشقی 

بگذار تا زنده شوی 

                                     ای مرده ی چندین ساله ی زندگی 

و چنان تپش آغــــــــــاز کنی 

                                   که رویاهایت جاودانگی آغــــــــــاز کنند 

  ای قــــــــلب عریـــــــــــان زخــــــــــم خـــــــــــورده ی مـــــن

                                 شیدا

شک و یقین

گاهی ذر انتهایی ترین وجود خودت رمینگیر میشوی

میان تمام باورهای به بلوغ رسیده ات و تاریخ انقضایی که یک روز زمستانی 

پی به پایان یافتن  اعتبارش می بری 

 و آنوقت تو می مانی و تردید

و 

ذو سوالی های همیشگی 

می شود ؟!!!!

نمی شود ؟!!!

می آید ؟!!!!

نمی آید ؟!!!

می ماند ؟!!!

نمی ماند؟!!!!

شیدا

92/2/8

پ ن:

وقتی میای صدای پات، از همه جاده ها میاد
انگار نه از یه شهر دور،که از همه دنیا میاد
تا وقتی که در وا می شه،لحظه دیدن می رسه
هرچی که جاده ست رو زمین،به سینه من می رسه....

....

آب طلب نکرده همیشه مراد نیست گاهی بهانه ‌ای است که قربانی ‌ات کنند

اینجا به کمین گاه مهمانت می کنند

اینجا ریشه های اعتماد را با تازیانه دروغ می درند

اینجا با موسیقی و احساس تو را فریب می دهند

درین دیار شخصیت ها را به صلیب می کشند 

این سرزمینی ست که در آن هیچ چیز معنا ندارد

جز ~جبری~گه ~مختارست~دلها را به تباهی بکشاند

.....

پ ن：مخاطب خاص دارد.....

....شاید روزی فراموش شود.

شیدا